ORIXE DA ESPECIE HUMANA:

O proceso de hominización

A hominización caracterízase por cambios anatómicos, cambios reprodutivos e no desenvolvemento, e cambios xenéticos.

Algúns cambios anatómicos

Adquisición dunha postura bípede ou ergueita. Esta característica relaciónase cun cambio climático, polo cal se pasou dunha selva arborizada á árida sabana e que obrigou a un grupo de primates a abandonar a súa vida arbórea para camiñar en grandes espazos abertos.

O bipedismo facilita observar o horizonte por encima das altas plantas herbáceas da sabana, cruzar canles de auga con pouca profundidade e percorrer grandes distancias ao camiñar durante máis tempo.

O bipedismo leva consigo uns cambios corporais que afectan ao esqueleto. A columna vertebral adquire forma de "S", a pelve acúrtase e ensánchase, e as extremidades inferiores alónganse. O dedo polgar do pé deixa de ser opoñible.

Cambio de función das extremidades. Co bipedismo, as mans libéranse e poden ser usadas para agarrar utensilios, alimentos e crías.

De xeito progresivo, as mans gañan mobilidade, os dedos alónganse, o polgar oponse ao resto dos dedos, adquiren máis precisión e transfórmanse nun órgano manipulador e prénsil: pasan de ser unhas pinzas de presión a ser de precisión.

As extremidades inferiores destínanse unicamente a actividades locomotoras, polo que se alongan con respecto ás superiores e ao tronco; o pé convértese en plantígrado e o dedo polgar oriéntase paralelo aos outros, deixando de ser opoñible, xa que os pés só se usan para camiñar.

Remodelación do rostro e da dentición. Como consecuencia da diversificación da dieta, que tende a ser omnívora e inclúe a preparación e o cociñado dos alimentos, as pezas dentarias sofren menos desgaste e van reducindo progresivamente o seu tamaño.

Desenvolvemento do encéfalo e da linguaxe

Adquisición dunha maior complexidade do encéfalo. A capacidade cranial aumenta progresivamente con relación ao resto do corpo, polo que aumenta o número de neuronas.

O desenvolvemento cerebral asóciase cunha gran variedade de funcións, como a conciencia, a memoria, os sentimentos, a imaxinación e a creatividade.

Aparición e desenvolvemento da linguaxe. É o maior fito da evolución humana. Permitiu a transmisión de ideas e de coñecementos entre individuos. Deste xeito, comeza a evolución cultural que influíu no desenvolvemento das poboacións humanas modernas.

Cambios reprodutivos e no desenvolvemento

Os cambios máis importantes son:

• Un longo período de maduración. O ciclo de vida dos seres humanos tamén se caracteriza pola existencia de fases que non existen noutras especies. As crías nacen indefensas e necesitan atencións e cooperación entre individuos adultos para proporcionarlles alimento e defensa.

Cambios xenéticos

A especie humana posúe en común cos chimpancés máis do 98 % do ADN. Este parecido é máis grande do que existe entre o chimpancé e o gorila ou entre o gorila e os humanos, de xeito que se pode deducir que os humanos e os chimpancés proceden dun antecesor común máis recente que o antecesor dos gorilas e dos chimpancés.

Malia iso as diferenzas entre os humanos e os chimpancés son maiores debido ás mutacións como consecuencia de insercións e supresións no ADN, que provocan diferenzas xenéticas entre as dúas especies.

Algunhas outras diferenzas son o número de cromosomas (46 na especie humana e 48 no chimpancé)