TEORÍAS EVOLUCIONISTAS:

O francés Jean Baptiste Lamarck (1744-1829) foi o primeiro naturalista que elaborou unha teoría evolucionista detallada, extensa e razoada.

Lamarck opúxose á teoría da inmutabilidade das especies e deduciu que os trazos das especies parecían cambiar de maneira gradual ao longo do tempo.

A teoría de Lamarck foi coñecida como transformismo ou teoría dos caracteres adquiridos.

POSTULADOS DA TEORÍA DE LAMARCK:

A función crea o órgano. Os organismos esfórzanse continuamente para adaptarse ás variacións das condicións do medio no que viven.

Por iso, desenvolven progresivamente os órganos que máis utilizan para realizar unhas determinadas funcións, e orixínase unha atrofia dos órganos menos usados.

Os órganos ou os caracteres adquiridos durante a vida hérdanse. As novas características adquiridas por un individuo ao longo da súa vida son transmitidas aos descendentes e, deste xeito, e co tempo, vanse producindo cambios ou transformacións graduais que van modificando as especies.

TEORÍA DE EVOLUCIÓN DE DARWIN E WALLACE:

Na segunda metade do século XIX, os naturalistas ingleses Charles Darwin e Alfred Wallace dan a coñecer a teoría que actualmente fundamenta a base da explicación do proceso da evolución biolóxica: o darwinismo ou teoría da evolución por selección natural.

IDEAS DO DARWINISMO:

Entre os organismos existe unha loita pola supervivencia. A maioría das especies tende a producir o maior número posible de descendentes. Como os recursos do medio son limitados, entre os membros da especie prodúcese unha competencia para obter alimentos e reproducirse.

Existe unha gran variabilidade entre os individuos dunha mesma poboación. Entre os individuos da mesma especie que conforman unha poboación poden existir certas diferenzas no tamaño, na coloración ou na aptitude para certas actividades. A maioría destes caracteres son herdables.

O medio selecciona aos organismos mellor adaptados. Nunha poboación, aqueles individuos que presenten algunha variación que lles confira certa vantaxe, con respecto a outros que non a posúan, son os que sobreviven nun ambiente adverso.

As especies evolucionan. Os individuos mellor adaptados son os que se reproducen e transmiten os seus caracteres máis vantaxosos á descendencia. Deste xeito, as variacións iranse acumulando xeración tras xeración e, de forma continua e gradual, orixinaranse novas especies.