AS SUCESIONS ECOLOXICAS:

 

As comunidades de seres vivos que habitan un ecosistema determinado cambian ao longo do tempo, baixo a influencia de factores ambientais tanto bióticos como abióticos. Denomínase sucesión ecolóxica á secuencia ordenada dos cambios que sofre unha comunidade ata que consegue chegar a un estado de estabilidade.

As sucesións ecolóxicas prodúcense porque os seres vivos de cada unha das etapas da sucesión modifican o ambiente, que se transforma noutro máis favorable para a existencia doutros organismos vivos, cada vez máis complexos.

Ademais dos seres vivos, os factores ambientais tamén provocan alteracións no medio. Por exemplo, nun período prolongado de seca, unha charca pode converterse nun ecosistema terrestre.

Etapas da sucesión primaria

Sucesión primaria

Denomínase sucesión primaria á secuencia de cambios que teñen lugar nunha zona onde non existiu nunca vexetación, como no caso dunhas dunas ou cando xorde unha nova illa pola actividade volcánica.

• Na primeira etapa, ou etapa pioneira, os primeiros organismos que se desenvolven son seres vivos con poucas necesidades nutricionais e capaces de soportar condicións ambientais moi adversas, coma os liques e os musgos.

• Estes organismos producen meteorización tanto química, por acción das substancias ácidas que producen, como física, ao introducir as súas estruturas de fixación na roca. Estes procesos facilitan a infiltración da auga polas fendas, que, ao xearse, axuda a fracturar a roca e a formar os primeiros milímetros de solo.

• Cando estes primeiros organismos colonizadores das rocas morren e se descompoñen contribúen á formación de solo fértil. Así, outras plantas máis complexas, como fentos, gramíneas e, máis tarde, arbustos, medrarán nese lugar.

• A morte natural das plantas desta segunda etapa permite a formación de máis humus, facendo que o solo sexa cada vez máis fértil e profundo.

  O proceso de transformación dun ecosistema para converterse noutro máis estable e propio da zona é simultáneo ao da formación de solo maduro.

• En España, as aciñeiras e as sobreiras son as árbores características da zona mediterránea, mentres que os carballos e as faias predominan no bosque atlántico.

  Estas masas arbóreas aparecen cando as sucesións que tiveron lugar nesas zonas se estabilizan. Estas comunidades de seres vivos representan a etapa máis evolucionada dun ecosistema e denomínanse comunidade clímax.

Sucesión secundaria

Denomínase sucesión secundaria á que se inicia nun lugar onde, previamente, existiu un ecosistema e que, tras unha serie de transformacións por causas naturais ou provocadas, se converte noutro diferente.